آشنایی با 17 ماده اولیه پرکاربرد در صنعت رنگ و رزین

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

🔴امکان ارسال این محصول به سراسر کشور در کمتر از ۷ روز، با قیمت مناسب و بدون واسطه فراهم است🔴

🔸 برای دریافت اطلاعات بیشتر و استعلام قیمت، لطفاً در تماس باشید 🔸

تماس با کارشناسان فروش

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

رنگ و رزین چیست؟

در این مقاله قصد داریم به بررسی صنعت رنگ و رزین ، اجزای تشکیل‌ دهنده آن‌ها و کاربرد انواع مختلف رنگ ها و رزین ها در صنایع گوناگون بپردازیم.

رنگ به هر نوع ترکیب رنگدانه ای، مایع شونده یا ماستیک جامد گفته می شود که پس از استفاده به صورت لایه نازک، به یک لایه جامد تبدیل شود. این ماده معمولاً برای محافظت، رنگ آمیزی یا تأمین بافت اشیا استفاده می شود. رنگ مشخصه ادراک بصری است که از طریق دسته های رنگی شرح داده می شود، با نام هایی مانند قرمز، نارنجی، زرد، سبز، آبی یا بنفش. این برداشت از رنگ از تحریک سلول های گیرنده نوری توسط تابش الکترومغناطیسی ناشی می شود.

اجزای تشکیل دهنده رنگ:

رنگ معمولاً از رنگدانه ها، رزین، حلال و مواد افزودنی تشکیل شده است.

رنگدانه برای تأمین رنگ، پنهان سازی و کنترل براقیت، به کار می رود.

تقسیم بندی رنگدانه ها:

رنگدانه ها معمولا به دو گروه تقسیم بندی می شوند:

• رنگدانه های اصلی، شامل رنگدانه هایی مانند دی اکسید تیتانیوم (سفید)، اکسید سبز کروم، اکسیدهای آهن زرد و قرمز و غیره هستند.
• رنگدانه های توسعه دهنده، شامل کلسیت (کربنات کلسیم)، تالک (منیزیم) است. سیلیکات (میکا)، باریت (سولفات باریم) و غیره هستند.

رزین چیست؟

رزین، چسباننده ای است که ذرات رنگدانه را در کنار هم نگه می دارد و چسبندگی به سطح رنگ شده را فراهم می کند. در رنگ های آبی اغلب از پلیمرهای امولسیون اکریلیک به عنوان چسب استفاده می شود. این ها در انواع و ترکیبات بسیار متنوعی وجود دارند. انواع مختلف پلیمرهای اکریلیک بر اساس مونومرهایی مانند متیل متاکریلات و بوتیل متاکریلات است. به طور سنتی، رنگ های کم هزینه بر روی کلاسورهای PVA ​​(پلی وینیل استات) فرموله شده اند.

رزین های پایه حلال انواع بسیار گسترده ای دارند. رایج ترین رزین های پایه حلال، رزین های آلکیدی نامیده می شوند که به طور معمول در رنگ های مینا استفاده می شود. آلكیدهای اورتان كه اغلب در لاک های شفاف استفاده می شود. رزین های پوشش محافظ انواع متنوعی دارند، مانند: اپوکسی، یورتان، پلی سیلوکسان و اورتان.

حلال رنگ:

برای اینکه به عنوان ناقل رنگدانه ها و رزین عمل کند، باید از ترکیبی به نام حلال رنگ استفاده شود. که این حلال ممکن است حلال آلی یا آبی باشد.

مواد افزودنی رنگ:

برای افزایش خواص مانند: سهولت در اجرا، مقاومت در برابر قالب، مقاومت در برابر خراش، خشک شدن و مقاومت در برابر افتادگی، از مواد افزودنی به رنگ ها استفاده می شود.

فرآیند تولید رنگ:

فرآیند ساخت رنگ شامل پنج قسمت مهم است:

• اندازه گیری دقیق مواد تشکیل دهنده
• آماده سازی پایه و پراکندگی رنگدانه
• مخلوط شدن رزین، حلال و مواد افزودنی
• قرار گرفتن محصول نهایی و در مرحله آزمایش آزمایشگاهی
• بسته بندی رنگ در قوطی

رنگ چگونه عمل می کند؟

بله، این متن با به‌کارگیری طبیعی عبارت “رنگ و رزین” به شکل زیر اصلاح و روان‌سازی می‌شود:

ساده‌ترین انواع رنگ و رزین، رنگ‌های لاکی هستند که با تبخیر حلال، یک فیلم نازک تشکیل می‌دهند. رنگ‌هایی که پایه آبی دارند، معمولاً بر اساس رزین‌های امولسیونی ساخته می‌شوند، به این معنا که از تریلیون‌ها ذره ریز رزین تشکیل شده‌اند. با تبخیر شدن آب موجود در این نوع رنگ و رزین، ذرات رنگدانه و رزین به‌تدریج به یکدیگر نزدیک می‌شوند تا جایی که تماس پیدا کرده و به هم می‌چسبند. این فرایند در نهایت منجر به تشکیل یک لایه جامد و الاستیک می‌شود که آن را به‌عنوان فیلم رنگ می‌شناسیم.

البته، متن زیر با گنجاندن طبیعی عبارت “رنگ و رزین” بازنویسی شده است:

رنگ‌های مینایی حلال‌، از جمله محصولات رایج در صنعت رنگ و رزین هستند که بر پایه رزین آلکیدی حل‌شده در حلال‌های معدنی (مخلوط‌های حلال آلی) تولید می‌شوند. با تبخیر حلال، در مرحله نخست یک لایه لاک چسبناک تشکیل می‌شود. سپس رزین آلکیدی به‌تدریج با اکسیژن موجود در هوا واکنش داده و پلیمری می‌شود که در نهایت به تشکیل یک پوشش سخت می‌انجامد.

برخی از رنگ‌های پوشش محافظتی به‌تنهایی غیرفعال هستند، اما زمانی که با هم مخلوط می‌شوند، واکنش شیمیایی بین آن‌ها آغاز شده و طی چند ساعت (بسته به دما) یک پوشش بسیار سخت با چسبندگی بالا ایجاد می‌شود. این نوع رنگ و رزین معمولاً نیازمند آماده‌سازی دقیق سطح هستند و بیشتر در شرایط محیطی شدید مورد استفاده قرار می‌گیرند.

چه ترکیباتی در رنگ و رزین به کار می روند:

• رزین آلکید:

  رزینی مصنوعی است که در رنگ های روغنی استفاده می شود. رزین آلکیدی با واکنش یک روغن خشک کننده طبیعی با یک ماده سخت و مصنوعی ساخته می شود.

• بایوساید:

  بایوساید ماده شیمیایی است که به مقدار بسیار کم برای کنترل رشد باکتری ها و قارچ های رنگ استفاده می شود.

  از بایوسایدها برای جلوگیری از فساد رنگ در قوطی و جلوگیری از حمله قارچی فیلم رنگ خشک استفاده می شود.

• ماده ویسکوز کننده:

  یک حلال است که برای نرم کردن ذرات رزین امولسیونی استفاده می شود تا هنگام تبخیر آب و تشکیل فیلم، آن ها به درستی به هم بچسبند.

• دیفومر یا ضد کف:

  دیفومر یک افزودنی مخصوص تهیه شده برای از بین بردن حباب‌های کف و جلوگیری از تشکیل حباب در حین مخلوط کردن و استفاده است؛ ضد کف با شکستن سطح حباب‌ها و کاهش کشش سطحی، باعث بهبود یکنواختی ترکیب، افزایش کیفیت نهایی محصول و تسهیل در فرآیند تولید می‌شود.

• دیسپرسانت:

  دیسپرسانت اغلب نمک (به عنوان مثال سدیم) یک اسید پلی‌اکریلیک است که برای کمک به تجزیه دانه‌ها و جلوگیری از تجمع ذرات رنگدانه به کار می‌رود. دیسپرس‌ کننده‌ های پایه آب در فرمولاسیون رنگ و رزین به‌ ویژه در سیستم‌های امولسیونی کاربرد گسترده‌ای دارند و به بهبود پایداری پراکندگی و یکنواختی رنگ کمک می‌کنند.

• رنگدانه آلی:

  رنگدانه‌های مبتنی بر شیمی کربن به عنوان رنگدانه‌های آلی در صنعت رنگ و رزین شناخته می‌شوند. در مقابل، رنگدانه‌هایی که پایه معدنی دارند—مانند دی‌اکسید تیتانیوم و کربنات کلسیم موجود در کلسیت—به عنوان رنگدانه‌ های غیر آلی توصیف می‌شوند. از نمونه‌های رایج رنگدانه‌های آلی می‌توان به کویناکریدون (سرخابی)، دیکتوپیرول (قرمز)، مس فتالوسیانین (آبی و سبز) و آریلامید (زرد) اشاره کرد، که در فرمولاسیون انواع مختلف رنگ و رزین برای ایجاد جلوه‌های بصری متنوع و خاص به کار می‌روند.

• سورفکتانت:

  ماده شوینده یا صابونی که برای تثبیت امولسیون ها و پراکندگی های رنگدانه استفاده می شود. سورفاکتانت ها از چسبیدن ذرات به یکدیگر جلوگیری می کنند.

انواع رنگ صنعتی و کاربردهای آن ها:

• رنگ استاتیک:

  رنگ های استاتیک بر پایه آب هستند و کم بو و غیر سمی می باشند. همچنین دارای کاربری آسان می باشند. از آن ها برای کف، دیوارها، سقف ها، روی بتن، چوب، فلز، تخته والوار، گچ استفاده می کنند. از نظر انطباق، رنگ استاتیک فاقد سرب، كاديوم، جيوه، كروم شش ظرفيتی، بی فنيل های پلی بروم (PBB) يا استرهای پلی كلرين دی فنيل (PCDE) است. از نظر ماندگاری، رنگ استاتیک در برابر سایش ایستادگی می کند. رنگ استاتیک در همه رنگ های استاندارد مانند: سفید، خاکستری روشن، خاکستری تیره، سیاه، زرد ایمنی و قرمز موجود است.

• رنگ های آنتی استاتیک:

  یکی از محصولات پرکاربرد در صنعت رنگ و رزین، رنگ‌ های آنتی‌ استاتیک بر پایه رزین اپوکسی هستند که به‌عنوان رنگ‌های تجاری، در محیط‌هایی با نیاز به استانداردهای بهداشتی بالا مانند تاییدیه FDA به کار می‌روند. این رنگ‌ها غیررسانا یا عایق بوده و برای پوشش سطوح داخلی یا خارجی فلز، چوب، بتن، دیوارهای خشک و گچ ایده‌آل هستند. همچنین، در صنایع حساس مانند فرآوری مواد غذایی، لبنیات، سیلوها، مدارس، بیمارستان‌ها، رستوران‌ها، راهروها و ساختمان‌های عمومی، به دلیل مقاومت شیمیایی بالا، ضد لکه بودن، دوام در برابر سایش و قابلیت شست‌وشوی آسان، کاربرد گسترده‌ای دارند. رنگ و رزین‌ های آنتی‌استاتیک نقش مهمی در ایجاد محیطی ایمن، تمیز و عاری از الکتریسیته ساکن ایفا می‌کنند.

• رنگ مینا:

  رنگی است که در هوا خشک می شود. برای پوشش سطوح خارج از منزل یا در معرض سایش سخت یا تغییرات دما استفاده می شود. پوشش های مینا و مات یا نیمه شفاف که پایدار و از نظر محیط زیست ایمن هستند. ماندگاری بالایی دارند و حاوی VOC (ترکیبات آلی فرار) کم هستند. رنگ های مینا به طور معمول زمان خشک شدن و پخت بیشتری نسبت به رنگ های لاکی دارند. از رنگ مینا در بتن، سطوح بیرونی، لوازم خانگی، پیشخوان، موتور خودرو، ترمز، تجهیزات صنعتی و موارد این چنین استفاده می شود.

• رنگ لاکی یا لاک رنگ:

  این نوع لاک رنگ، سریع‌تر و سخت‌تر از رنگ‌های مینایی خشک می‌شود و به همین دلیل در صنعت رنگ و رزین به‌عنوان یک پوشش با زمان خشک شدن پایین شناخته می‌شود. البته این رنگ‌ها دارای محتوای بالای VOC هستند و ممکن است در برابر ضربه یا شرایط محیطی به‌راحتی ترک خورده یا دچار لب‌پریدگی شوند. به همین علت، رنگ‌های لاکی بیشتر در کاربردهای تجاری و صنعتی استفاده می‌شوند. از جمله کاربردهای رایج آن‌ها می‌توان به پرداخت نهایی چوب، قایق، رنگ‌آمیزی خودرو، سطوح فلزی و پوشش‌های معماری اشاره کرد.

پوشش چیست؟

پوشش روی سطح یک جسم قرار می گیرد که معمولاً به آن بستر گفته می شود. ممکن است برای تغییر خصوصیات سطح بستر، از قبیل چسبندگی، ترشوندگی، مقاومت در برابر خوردگی یا مقاومت در برابر سایش، از پوشش های عملکردی استفاده شود. پوشش های آلی معمولاً به روش های زیر اعمال می شوند: برس، اسپری، غوطه وری، غلتک، پوشش جریان، غلت زدن، صفحه ابریشم و وسایل الکترواستاتیک. پوشش های آلی توسط یک یا چند مکانیزم زیر خشک یا پخت می شوند:

(1) تبخیر یا از بین رفتن حلال، (2) اکسیداسیون (3) پلیمریزاسیون.

انواع مختلف پوشش چیست؟

پوشش ها با توجه به ماهیت اتصال دهنده های آن ها به عنوان پوشش آلی یا پوشش غیرآلی تقسیم بندی می شوند. پوشش های ارگانیک آن دسته از پوشش های آلی هستند. پوشش های غیر آلی آن هایی هستند که دارای یک چسب غیر آلی مانند سیلیکات می باشند.

پوشش ارگانیک چیست؟

پوشش های آلی موانعی در برابر خوردگی بین فلز زیرین و محیط خورنده هستند. برای عملکرد به عنوان سدی محافظ در برابر خوردگی و اکسیداسیون، پوشش های آلی اساساً به بی اثر بودن و نفوذناپذیری شیمیایی آن ها بستگی دارند. به علاوه ، برخی از پوشش ها با استفاده از رنگدانه های بازدارنده ای که دارای فعالیت انفعالی هستند، به ویژه در سطوح فلزی، محافظت می کنند. همچنین، برخی از پوشش ها حاوی رنگدانه های فلزی هستند که از فلزات محافظت الکتروشیمیایی می کنند.

پوشش های صنعتی:

پوشش صنعتی، یک رنگ یا پوشش است که بیشترین کاربرد آن برای کنترل خوردگی فولاد یا بتن است. پوشش های صنعتی طیف بسیار گسترده ای از کاربردهای متنوع را برای پوشش ها با نیازها و عملکردهای مختلف پوشش می دهد.

پوشش های پودری:

شش‌های پودری، یکی از زیرشاخه‌های مدرن در صنعت رنگ و رزین هستند که به‌طور فزاینده‌ای محبوبیت پیدا کرده‌اند. این نوع پوشش‌ها به‌صورت پودر خشک و آزاد جریان، توسط دستگاه‌های اسپری روی سطح اعمال می‌شوند. پس از اعمال، ذرات پودر در معرض حرارت قرار می‌گیرند تا به‌صورت یکنواخت به سطح بچسبند و یک لایه محکم ایجاد کنند.

برخلاف رنگ‌های مایع که به کمک حلال‌ها اعمال می‌شوند، پوشش پودری اغلب به روش الکترواستاتیکی پاشیده می‌شود و در ادامه، تحت حرارت یا تابش نور UV پخت می‌شود. بسته به نوع رزین به‌کاررفته، این پودرها می‌توانند از نوع گرمانرم یا گرماسخت باشند. نتیجه‌ی این فرآیند، ایجاد پوششی بسیار سخت‌تر، بادوام‌تر و مقاوم‌تر از رنگ‌های مایع سنتی است.

پوشش‌های پودری عمدتاً برای فلزات مانند لوازم خانگی، اکستروژن‌های آلومینیومی، قطعات سخت‌افزاری، خودروها و فریم دوچرخه‌ها به‌کار می‌روند و در دسته‌بندی‌های ترموپلاست و ترموست در صنعت رنگ و رزین جای می‌گیرند.

• پوشش های پودری ترموپلاستیک: پوشش های ترموپلاستیک هیچگونه واکنش شیمیایی در طی فرآیند کاربرد اتصال ندارند. ذرات با ذوب شدن و سخت شدن در لایه نهایی جامد می شوند.
• پوشش های پودری ترموست: پوشش های ترموست هنگام ذوب شدن، پخت شدن با یک کاتالیزور ترکیب شده واکنش شیمیایی نشان می دهند. این باعث می شود سختی و دوام کاملاً خوبی داشته باشند.

رنگدانه چیست؟

پیگمنت‌ها یا رنگدانه‌ها، ذرات ریز طبیعی یا مصنوعی و غیرمحلول هستند که به‌منظور افزودن رنگ به فرمولاسیون‌های رنگ و رزین مورد استفاده قرار می‌گیرند. این ذرات نه‌تنها به رنگ‌آمیزی کمک می‌کنند، بلکه خواص فیزیکی و شیمیایی مطلوبی مانند پوشش‌دهی بهتر، دوام بالاتر، مقاومت نوری و خواص ضد خوردگی را نیز به فیلم نهایی (چه در حالت مرطوب و چه خشک) منتقل می‌کنند.

پیگمنت‌ها در صنعت رنگ و رزین در دسته‌بندی‌های کلی زیر قرار می‌گیرند:

• رنگدانه های آلی: به مواد رنگی ساخته شده از ترکیب آلی با خواص رنگدانه گفته می شوند.
• رنگدانه های غیر آلی: رنگدانه های معدنی، به ویژه میکاها، اکسیدها و اولترامارین ها، افزودنی های رنگی در نظر گرفته می شوند.
• رنگدانه های عملکردی
• رنگدانه های اثر ویژه

تفاوت بین رنگدانه ها و رنگ ها:

پیگمنت ها مواد آلی یا معدنی، رنگی، سفید یا سیاه هستند که عملاً در محیطی که در آن پراکنده شده اند، حل نمی شوند. آن ها ذرات مشخصی هستند که به محیط رنگ و کدری می بخشند.

تاریخچه رزین:

ماده‌ای که از درخت بادام ترشح می‌شود، به‌طور گیج‌کننده‌ای شبیه رزین به نظر می‌رسد، اما در واقع یک لثه یا موسیلاژ است و از نظر شیمیایی تفاوت قابل‌توجهی با رزین‌های به‌کاررفته در صنعت رنگ و رزین دارد.

در دنیای مدرن، کلمه رزین تقریباً به هر ماده مایع یا نیمه‌مایع اطلاق می‌شود که پس از فرآیند پخت یا خشک شدن، به لایه‌ای سخت و براق مانند لاک یا میناکاری تبدیل می‌شود. این تعریف شامل انواع مختلف رزین‌ها از جمله رزین‌های ریخته‌گری و رزین‌های مصنوعی معروف مانند رزین اپوکسی است که کاربرد گسترده‌ای در صنایع رنگ و رزین دارند.

رزین چیست؟

رزین ماده ای جامد یا بسیار چسبناک با منشأ گیاهی یا مصنوعی است که به طور معمول به پلیمرها تبدیل می شود. رزین ها معمولاً مخلوطی از ترکیبات آلی هستند. گیاهان برای پاسخ به صدمات، رزین ها را برای مزایای محافظتی خود ترشح می کنند. رزین از گیاه در برابر حشرات و عوامل بیماری زا محافظت می کند. رزین از مخلوط پیچیده ای از مواد مختلف از جمله اسیدهای آلی به نام اسیدهای رزین تشکیل شده است.

رزین های گیاهی:

رزین های گیاهی برای تولید لاک، چسب و مواد لعاب خوراکی ارزش گذاری می شوند. آن ها همچنین به عنوان مواد اولیه سنتز سایر ترکیبات آلی ارزشمند هستند و ترکیبات بخور و عطر را تهیه می کنند. قدیمی ترین کاربرد شناخته شده رزین گیاهی مربوط به اواخر عصر حجر میانه در آفریقای جنوبی است که از آن به عنوان چسب برای تراش ابزار سنگ استفاده می شد.

رزین های مصنوعی:

بسیاری از مواد در صنایع رنگ و رزین از طریق تبدیل رزین‌های مصنوعی به فرم جامد تولید می‌شوند. یکی از نمونه‌های مهم این رزین‌ها، بیس فنول دی‌گلیسیدیل اتر است که با افزودن ماده سخت‌کننده به چسب اپوکسی تبدیل می‌شود.
رزین‌های سیلیکونی نیز اغلب با فرآیند جوشاندن در دمای اتاق از سیلیکون تهیه می‌شوند.

رزین‌های مصنوعی و الاستیک، به دلیل ویژگی‌های خاص خود، به طور گسترده‌ای در تولید محصولات مختلف، از قطعات خودرو گرفته تا کالاهای مصرفی روزمره در صنعت رنگ و رزین کاربرد دارند.

انواع رزین:

• رزین اپوکسی

• متداول‌ترین نوع رزین مصنوعی در صنایع رنگ و رزین، رزین اپوکسی است. این مواد از طریق واکنش‌های پلیمریزاسیون و پلی‌کوندنساسیون ساخته می‌شوند و به عنوان یک پلیمر ترموست برای تولید چسب استفاده می‌شوند.
  رزین‌های اپوکسی که به پلی‌اپوکسیدها نیز معروف‌اند، نوعی پیش‌پلیمر و پلیمرهای واکنشی هستند که حاوی گروه‌های اپوکسید می‌باشند. این رزین‌ها دارای مقاومت شیمیایی و حرارتی بسیار بالا و خاصیت چسبندگی قوی هستند.
  از رزین اپوکسی در ساخت ورقه‌ورقه‌ها، چسب‌ها، کفپوش‌ها، آسترها، پروانه‌ها و پوشش‌های سطحی در صنایع رنگ و رزین بهره‌برداری می‌شود.

• رزین های پلی استر

  رزین های پلی استر از واکنش اسیدهای آلی دو پایه و الکل های پلی هیدر تشکیل می شوند. آن ها بسیار انعطاف پذیر بوده و در برابر گرما، مواد شیمیایی و شعله مقاومت بسیار خوبی دارند. از آن ها برای ساخت و ساز، ورقه ورقه، تعمیر اتوماتیک مواد پر کننده، اسکی، میله های ماهیگیری، اجزای هواپیما و کشتی، پوشش ها، لوازم تزئینی و بطری ها استفاده می شود.

• رزین های فنلی

• رزین‌های فنلی نوعی رزین گرمازا هستند که در صنایع رنگ و رزین کاربرد گسترده‌ای دارند. این رزین‌ها مقاومت بالایی در برابر حرارت، ضربه، خوردگی شیمیایی و نفوذ رطوبت دارند و در عین حال به راحتی تولید می‌شوند. رزین‌های فنلی برای اشباع رزین‌ها، روکش‌های ترمز، اجزای الکتریکی، ورقه‌ورقه‌ها، چسب‌های سیمان، چسب‌های باند شده و قالب‌ها در صنعت رنگ و رزین استفاده می‌شوند.

• رزین های آلکید

  رزین های آلکید رزین های پلی استر ترموپلاستیک هستند که در اثر حرارت دادن الکل های پلی هیدریک با اسیدهای پلی بیسیک ایجاد می شوند. آن ها دارای خصوصیات الکتریکی و حرارتی عالی و مقاومت شیمیایی خوبی هستند. کم هزینه اند و برای عایق الکتریکی، اجزای الکترونیکی، پرکننده های بتونه و رنگ استفاده می شوند.

• رزین های پلی کربنات

  رزین‌های پلی‌کربنات که در صنعت رنگ و رزین کاربرد دارند، ترموپلاستیک‌هایی هستند که عمدتاً از بیس فنول A و فسژن تولید می‌شوند. این رزین‌ها دارای ضریب شکست بالا، پایداری ابعادی و مقاومت الکتریکی و حرارتی قابل توجهی هستند. همچنین مقاومت خوبی در برابر لک شدن و فیلتراسیون دارند.
  رزین‌های پلی‌کربنات در تولید جایگزین‌های فلزی، کلاه ایمنی، لنزها، اجزای الکتریکی، فیلم عکاسی و عایق‌ها در صنایع مختلف از جمله رنگ و رزین استفاده می‌شوند.

• رزین های پلی آمید

  رزین های پلی آمید شامل یک گروه آمید به عنوان بخشی تکرار شونده از زنجیره های مولکولی آن ها هستند. این رزین ها ضریب اصطکاک کمی دارند و در برابر سایش و مقاوم در برابر مواد شیمیایی هستند. آن ها برای یاتاقان های بدون روغن، الیاف، چرخ دنده ها، بخیه ها، لاستیک ها، بند ساعت، بسته بندی و بطری ها استفاده می شوند.

• رزین های پلی اورتان

  رزین‌های پلی‌اورتان کوپلیمرهایی هستند که از اجزای پلیول و ایزوسیانات تشکیل شده‌اند و در صنعت رنگ و رزین کاربرد گسترده‌ای دارند. این رزین‌ها در صورت ترکیب با سایر رزین‌ها بسیار متنوع بوده و خاصیت ارتجاعی و چسبندگی بالایی به لایه‌ها دارند. همچنین تعادل مناسبی بین کشیدگی و سختی ارائه می‌دهند.
  رزین‌های پلی‌اورتان برای عایق‌بندی، تولید الاستومرها، چسب‌ها و آسترهای کف برای لباس در صنایع رنگ و رزین مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• رزین های سیلیکونی

  رزین های سیلیکون قبلاً با سیلیکات سدیم و کلروسیلان های مختلف ایجاد می شدند، اما اکنون آن ها اغلب با تتراتوکسی سیلان یا پلی سیلیکات اتیل که واکنش کمتری دارند و چندین دی سیلوکسان تشکیل می شوند. پایداری حرارتی و اکسیداتیو خوبی دارند و انعطاف پذیر و ضد آب هستند. رزین های سیلیکونی به دلیل ساختار شبکه سه بعدی، فیلم های سخت را تشکیل می دهند. از آن ها برای لاستیک، ورقه ورقه ها، رزین های کپسوله شده، کفگیرها و کاربردهای ضد آب استفاده می شود.

• رزین های پلی اتیلن

  رزین‌های پلی‌اتیلن، با تولید سالانه بیش از ۱۰۰ میلیون تن، متداول‌ترین نوع رزین در صنعت رنگ و رزین به شمار می‌روند. این رزین‌ها دارای مقاومت شیمیایی بالا، مقاومت در برابر بخار و رطوبت و همچنین انعطاف‌پذیری قابل توجهی هستند.
  رزین‌های پلی‌اتیلن برای تولید بسته‌بندی، ورقه‌ها و فیلم‌ها، ظروف، عایق کابل، پوشش‌ها، اسباب‌بازی‌ها، قالب‌ها، روکش‌ها و لوله‌ها در صنایع مختلف از جمله رنگ و رزین استفاده می‌شوند.

• رزین های اکریلیک

  رزین های آکریلیک مواد پلاستیکی گرمانرم یا پلاستیکی گرمایشی هستند که از اسید اکریلیک، اسید متاکریلیک یا سایر ترکیبات مرتبط ایجاد می شوند. آن ها دارای مقاومت کششی خوب و شفافیت هستند. رزین های اکریلیک در برابر ضربه و UV مقاوم هستند. از رزین های آکریلیک برای پانل های ساختاری و تزئینی، چسب ها، الاستومرها، پوشش ها، علائم و کاشی های شفاف استفاده می شود.

• رزین کوپلیمر

  رزین استیل کوپلیمر برای مقاومت، استحکام، و پایداری ابعادی بالا استفاده می شود. همچنین دارای خاصیت سایش و اصطکاک خوبی است که می تواند با ترکیب با مواد افزودنی بهبود یابد.

• رزین هموپلیمر

  هوموپلیمر استال در کاربردهای مکانیکی با بار زیاد در صنعت رنگ و رزین استفاده می‌شود. این رزین استیل به دلیل مقاومت نخ بسیار عالی و توانایی مقاومت در برابر تجمع مقیاس، در مصارف لوله‌کشی و آبیاری نیز کاربرد دارد.
  همچنین به دلیل قابلیت ماشین‌کاری بالا، از رزین استول هوموپلیمر در نمونه‌سازی وسایل پزشکی بهره گرفته می‌شود. برای تولید هموپلیمر پلی اکسی متیلن، نیاز به تولید فرمالدئید بی‌آب است.
  چرخ‌دنده‌های مکانیکی، عناصر کشویی و هدایت، قطعات محفظه، فنرها، زنجیرها، پیچ‌ها، مهره‌ها، چرخ‌های فن، قطعات پمپ و بدنه سوپاپ‌ها از جمله کاربردهای این محصول در صنعت رنگ و رزین هستند..

• پترورزین

  حاصل از رزین های نفتی است، که توسط مخلوط های پلیمریزاسیون مونومرهای غیر اشباع به عنوان محصولات جانبی از مایعات گاز طبیعی، روغن گازی یا نفتی به دست می آیند.

• رزین های پلی استایرن

  رزین‌های پلی‌استایرن پلیمرهای هیدروکربن معطر هستند که از مونومر استایرن ساخته می‌شوند و در صنعت رنگ و رزین کاربرد گسترده‌ای دارند. این رزین‌ها مقاومت بسیار خوبی در برابر اسیدها، مواد قلیایی و نمک‌ها دارند. همچنین از وضوح و انعطاف‌پذیری بالایی برخوردارند.
  رزین‌های پلی‌استایرن در تولید محصولات مختلفی مانند عایق‌بندی، لوله‌ها، فوم‌ها، برج‌های خنک‌کننده، لاستیک، ابزارهای خودرو و داشبورد نقش مهمی در صنعت رنگ و رزین ایفا می‌کنند.

• رزین های پلی پروپیلن

  رزین های پلی پروپیلن نوعی رزین پلیمری ترموپلاستیک است که فاقد BPA است. آن ها بی رنگ و بی مزه هستند و دارای تراکم کم و مقاومت خوبی در برابر حرارت می باشند. رزین های پلی پروپیلن همچنین مقاومت شیمیایی خوبی دارند. آن ها برای اسباب بازی ها، قطعات الکترونیکی، لوله های تولید، الیاف و رشته ها و پوشش ها استفاده می شوند.

• اولئورزین

  برخی از رزین های مشتق شده از طبیعت، نرم هستند و به عنوان “اولئورزین” شناخته می شوند. در صورت داشتن اسید بنزوئیک یا اسید سینامیک، آن ها را مومیایی می نامند. اولئورزین ها به طور طبیعی مخلوط روغن و رزین هستند. آن ها می توانند از گیاهان مختلف استخراج شوند.

• رزین صمغ

  سایر محصولات رزینی در شرایط طبیعی خود مخلوطی با صمغ یا مواد موسیلاژین هستند و به عنوان رزین های صمغ شناخته می شوند. از چندین رزین طبیعی به عنوان مواد تشکیل دهنده عطرها استفاده می شود.

جمع‌ بندی

رنگ و رزین ها نه‌تنها نقش اساسی در زیباسازی و محافظت از سطوح دارند، بلکه با ترکیبات پیچیده‌ای مانند رنگدانه‌ها، بایوسایدها، رزین‌های مختلف و افزودنی‌های شیمیایی خاص، در صنایع مختلف از نساجی گرفته تا خودروسازی و ساخت‌وساز کاربرد گسترده‌ای پیدا کرده‌اند. آشنایی با ساختار، فرآیند تولید و انواع آن‌ها، به ما کمک می‌کند تا انتخاب هوشمندانه‌تری در خرید و استفاده از این محصولات داشته باشیم.

نظر شما چیست؟!

به نظر شما کدام نوع رنگ و رزین در صنعت کاربرد بیشتری دارد و چرا؟ تجربه‌ یا اطلاعات خودتان را در بخش دیدگاه‌ها با ما به اشتراک بگذارید!